---

Koralina Jones przeprowadza się z rodzicami do wielkiego, starego domu na odludziu. Rodzice, zajęci pracą, nie mają czasu dla córki. Podczas wędrówek po domu Koralina poznaje pozostałych lokatorów, równie dziwacznych jak sam dom - emerytowane aktorki, panny Forcible i Spink, żyjące wspomnieniami dawnych czasów, oraz pana Bobo, tresującego myszy. W domu mieszka także kot. Koralina odkrywa, że drzwi do jednego z mieszkań są zamurowane. Pewnej nocy, Koralina otwiera je i znajduje przejście do lustrzanego odbicia domu - z "drugimi" rodzicami, pannami Forcible i Spink i panem Bobo. Jest także kot, który tutaj, o dziwo, potrafi mówić. Mieszkańcy tego domu są złowrogą parodią tych z rzeczywistości. "Druga" matka chce zatrzymać Koralinę w swoim świecie, kusząc ją swoją bezgraniczną miłością i poświęceniem, których brakuje w prawdziwej rodzinie. Gdy Koralina odmawia i wraca do rzeczywistego domu, ze strachem odkrywa, że jej rodzice zniknęli. Koralina musi walczyć o swoich rodziców z przerażającą i potężną "drugą" matką. Idąc za radą kota, który staje się jej jedynym sprzymierzeńcem, podejmuje rozpaczliwą grę - by odzyskać wolność swoją i rodziców, musi znaleźć ich dusze oraz dusze trójki dzieci, które kiedyś padły ofiarą "drugiej" matki.

Co myślicie o tej powieści z pogranicza fantasy i horroru? Czytaliście ją, a może oglądaliście animowany film, który powstał na podstawie tej historii?

Zapraszam do dyskusji.

---

Czytałam ją około gdzieś tak półtora roku temu i mnie zachwyciła, pierwsza książka Gaimana (dzięki tej książce teraz go uwielbiam) którą naprawdę polubiłam. Co prawda nie jest może i pisana jakimś dojrzałym stylem (czy jak to tam nazwać...), ale naprawdę dreszcz przebiega momentami po plecach, najlepiej czytać przed snem ;) Książka zdecydowanie bardziej podoba mi się od animowanego filmu (chociaż film też uwielbiam), być może to dlatego, że przeczytałam ją przed jego pojawieniem się. Jak dla mnie można by nazwać to takim horrorem dla osób młodszych (tych starszych oczywiście też).

---

Dostałam od wujka, zachwyconego i sama się też zachwyciłam ;>
Po prostu jest to boskie, ten dreszcz emocji i potem to, jak załatwiła tą rękę, w niektórych momentach bałam się czytać, bo tak się stresowałam, że jej się nie uda... Film fajny, aczkolwiek trochę zmieniony, mi jednak podobała się wersja książkowa bardziej. Niemniej jednak, historia bardzo chwytliwa i porywająca, Lubię To!

---

Nie czytałam, ale dużo słyszałam o tej książce. Oglądałam kawałek filmu i nawet mi się spodobał. Myślę, że chyba przeczytam tą ksiażkę.