---

W wakacje przypadkowo natrafiłam na "LO Story". I muszę przyznać, że to najśmieszniejsza książka, jaką kiedykolwiek przeczytałam.
W skrócie: W książce opisanych jest kilka tygodni z życia czwórki licealistów. Na co_dzień muszą stawiać czoła okropnym belfrom, a po szkole oddają się przyjemnościom życia codziennego.
Pewien zakład zmieni wszystko w ich życiu...
Główny wątek to sytuacja w szkole - ich nauczycielka od matmy jest chora psychicznie i w pewnym stopniu wyżywa się na nich.
Więcej nie mogę napisać, aby nie psuć zabawy tym, którzy jej nie przeczytali. A tych, którzy już to zrobili, proszę o podzielenie się wrażeniami dotyczącymi lektury.

---

Szczerze mówiąc średnio mi się podobała i nie dotrwałam do końca. Irytował mnie styl pisania autorki, ale co kto lubi. :)

---

Mi się nawet podobała, całkiem śmieszna, chociaż nie podobało mi się, że oni co jakiś czas się upijają.


SPOILER


Ale ten moment, gdy oni znaleźli ją na cmentarzu z nożem był bardzo ciekawy, a jak potem powiedziała im, że ten nóż był do melonów, to o mało nie padłam...

/SPOILER

---

Książka rzeczywiście zabawna (w niektórych momentach miałam naprawdę okropnie trudne do opanowania ataki śmiechu), jednak w pewnej chwili chciałam ją odłożyć z powrotem na półkę. Akcja zrobiła się nudna, bezbarwna. Zmusiłam się do przeczytania jej do końca i nie żałuję, bo koniec (nie chodzi o epilog!) jest naprawdę w dechę. Faktycznie czasami warto dotrwać do zakończenia.