---

Nigdy nie interesowałem się zbytnio duchami, jednakże od początku upodobał mi się nie kto inny, tylko poltergeist Irytek. Jego wybryki często prowadzą do dużej salwy śmiechu, najczęściej łez. Czasami jest taki wredny, że pomijam cały rozdział i nie wiem, co było przedtem. Jednak lubię go za to, że ma duże poczucie humoru, które nigdy nie przemija, sympatyczność i chęci do działania. Zaimponował mi także Gruby Mnich. Zawsze uśmiechnięty, dyspozycyjny, zabawny i dobroduszny. A z duchów-kobietek wolę Jęczącą Martę, która tylko jęczy i wypłakuje oczy. Cóż z tego, że jest beksą? Ta osoba dodaje humoru i zawsze była ciekawostką, którą zaczynamy rozumieć po wielu próbach. Okazuje się, że może być pomocna, zabawna, cierpliwa i koleżeńska, tyle, że trzeba jej zaufać i wspomóc. Tego ducha łatwo urazić, trudniej prosić o wybaczenie.

Nigdy mnie nie ciekawili Krwawy Baron i Szara Dama, nie wiem czemu, jednakże podoba mi się historia tychże osób. Obaj mnóstwo wycierpieli.