Użytkownik
Dom: Slytherin
Ranga: Zdobywca Kamienia Filozoficznego
Punktów: 55
Ostrzeżeń: 0
Postów: 11
Data rejestracji: 04.12.11
Medale:
Brak
|
Miniaturka napisana dawno, dawno. Ostatnio dopasowałam ją do tekstu tej piosenki, bo stwierdziłam, że wkomponowuje się w całość.
Gdybyś tylko chciał
Czerwonym okiem błysnął świt
Nad rozespanym miastem
Splecionych dłoni niemy rytm
Układa się w zagadkę
Cichy poranek na hogwarckich błoniach. Brązowe loki dziewczyny rozrzucone są na czerni płaszcza, który służy im za prowizoryczny koc. On siedzi z podkulonymi nogami. Głowę ma opuszczoną, a w rękach obraca różdżkę. Po chwili odwraca się, pochyla nad leżącą dziewczyną, całuje szybko, namiętnie, po czym wstaje.
- Ruszaj się Granger. Nie będziemy tu siedzieć cały dzień - rzuca sucho.
Brązowowłosa leniwie unosi powieki. Patrzy z czułością na blondyna. Po chwili z cichym westchnieniem wstaje.
- Czy dziś wieczorem... - zaczyna nieśmiało, ze wzrokiem utkwionym w szarych, nieprzeniknionych oczach chłopaka.
- Pożyjemy, zobaczymy - odpowiedź pada szybko. Blondyn odchodzi w kierunku szkoły.
Po chwili dziewczyna dogania go, łapie za ramię, obracając ku sobie.
- A co, jeśli... cię kocham? - pyta.
W jej czekoladowych oczach widać wszystkie tłumione emocje. Od wstydu po irracjonalny lęk.
Chłopak patrzy na nią ognistym spojrzeniem, przyciąga jej twarz ku swojej. Kciukiem obrysowuje linię ust, palcem wskazującym gładzi policzek.
Przez chwile, po prostu, na siebie patrzą.
- To dopiero zagadka - usta chłopaka wyginają się w drwiącym uśmiechu.
Na policzki dziewczyny wpełzają zdradliwe rumieńce wstydu i złości. Odwraca się na pięcie i rusza do szkoły. Tuż przy wejściu do Wielkiej Sali blondyn dogania ją, chwyta za rękę i wprowadza do pomieszczenia. Nigdy nawet nie odezwał się do niej przy innych, a co dopiero dotknął. Zaskoczona dziewczyna oblewa się jeszcze większym rumieńcem, ale nie mówi nic, nie chce tego zepsuć.
Kilkaset par oczu wpatruje się w nich, kiedy blondyn odprowadza brązowowłosą do stołu Gryffindoru i odchodzi z delikatnym uśmiechem.
- Kocham Cię, Malfoy! - krzyk dziewczyny wstrząsa szkołą do posad.
Gdybyś tylko chciał
Stąd do nieba bram
Mógłbyś posłać nas
Jednym, ruchem serca
- Draco, proszę... - łzy spływają po policzkach dziewczyny, kiedy chłopak odwraca się od niej.
- Nie możesz mi tego zrobić, nie możesz zrobić tego nam! - krzyczy i próbuje przytulić się do pleców blondyna. Ten jednak wyszarpuje się jej jednym dzikim ruchem.
- Nie ma żadnych nas, rozumiesz? - zaciska dłonie w pięści, nie odwracając się.
- Ale myślałam, że...
- Co do cholery?! - przerywa jej głośno - Że będę z taką szlamą jak ty? Że będziemy żyć razem długo i szczęśliwie? Może spłodzimy sobie słodkie, półkrwiste bachorki?
Chłopak śmieje się gorzko, po czym odwraca się do dziewczyny i silnym ruchem łapie za nadgarstki.
- Nic. Nas. Nigdy. Nie. Łączyło. Rozumiesz? - cedzi słowa wpatrując się w czekoladowe oczy dziewczyny.
Odpycha ją i wychodzi z pustej sali transmutacji. W brązowowłosej jakby coś odżywa. Wierzchem dłoni ściera łzy z policzków i z wyrazem wściekłości na twarzy biegnie za blondynem.
Dogania go i z niespodziewaną u niej siłą odwraca ku sobie.
- I co teraz? - pyta - Zostaniesz JEGO sługusem?
Słowa dziewczyny odbijają się zdziwieniem w oczach chłopaka.
- Będziesz zabijał i torturował takie szlamy, które kiedyś pieprzyłeś? - dziewczyna śmieje się tym samym gorzkim śmiechem, jak on wcześniej.
- A może po prostu będziesz tylko trząsł portkami przed...
- Zamknij się! - wrzeszczy blondyn, osłupienie w jego oczach zamienia się w dziką furię.
- Idiotko! Czy ty tego nie rozumiesz? Naprawdę jesteś aż tak głupia?
- O, przepraszam... - zaczyna dziewczyna, lecz chłopak znów przerywa jej brutalnie.
- Zamknij się! Naprawdę niczego nie rozumiesz? Tępa krowo! Robię to wszystko dlatego, że cię kocham! Nie dotarło do ciebie to, że jeśli nadal ze sobą będziemy oni po prostu cię zabiją?!
W oczach dziewczyny pojawiają się łzy. Stanowczo za dużo przez niego płaczę.
- Ty mnie... - słowa zamknięte w pocałunku.
Znów dzień zabiera Ciebie mi
Nadzieje strąca w pustkę
Wychodzisz, nie zostawiasz nic
Prócz śladu na poduszce
Płacz małego Dignusa* budzi śpiącą kobietę. Zanim otwiera oczy, dotyka miejsca obok siebie, tam, gdzie teraz powinien leżeć blondyn. Gdzieś z ogrodu słyszy cichy trzask. Znowu.
Poduszka mężczyzny jest jeszcze ciepła. Delikatnie wgnieciona w miejscu, w którym wcześniej spoczywała jego głowa. Brązowowłosa wstaje z łóżka i podchodzi do łóżeczka synka.
Ścienny zegar wybije piątą rano. Kobieta bierze na ręce szarookiego brunecika.
Chłopczyk uśmiecha się do mamy, ukazując światu dwa małe ząbki i piękne dołeczki w policzkach.
Ściera paluszkami mokre ślady z twarzy brązowowłosej. Jego oczy mówią - nie martw się, On wróci. Kobieta całuje chłopczyka w czółko.
Schodzi z nim po schodach do kuchni, wkłada do wściekle czerwonego kojca - prezentu od Rona Weasleya - ojca chrzestnego małego Diga.
Kiedy przygotowuje synkowi kaszkę, ten cicho gaworzy.
- Nawet nie wiesz jak bardzo niepodobny jesteś do swojego taty - śmieje się cicho.
Mały Dignus podnosi na nią swoje oczy. Wydaje się, że wszystko rozumie.
- On jest... zimny - szepcze i spogląda przez okno, na otoczony szarością ogród.
- Ale jednocześnie czuły. Tak pewny siebie, a jednocześnie... niepewny uczuć. Kocham go jak wariatka. Przeszliśmy razem tak wiele, ale to ciągłe czekanie... Sama nie wiem, Dig.
Wróci.
Znów widzi to w oczach synka. Śmieje się, głaszcząc go po kędzierzawej główce.
- Mój kochany syneczek wszystko rozumie, prawda? Dignus odpowiada gaworzeniem.
Kobieta znów widzi w oczach syna ten niczym niezmącony spokój i niemy komunikat.
Zawsze wraca.
*Dignus- łac. godny
__________________
Edytowane przez Aloha dnia 04-12-2011 19:20 |
VIP
Dom: Slytherin
Ranga: Wybraniec
Punktów: 9813
Ostrzeżeń: 0
Postów: 806
Data rejestracji: 26.08.08
Medale:
|
Zły dział. Przenoszę do Fan Fiction [Z]. |
Użytkownik
Dom: Hufflepuff
Ranga: Wybraniec
Punktów: 8443
Ostrzeżeń: 1
Postów: 416
Data rejestracji: 11.08.11
Medale:
Brak
|
Przepięknie! Napisane tak ładnie, że nawet Fantazja nie mogła się przyczepić do niczego, prócz działu .Może napiszesz coś nowego, podobnego? Napewno przeczytam.
__________________
Żeby nie było nieporozumień: shocked jest rodzaju żeńskiego 
To sytuacja bez wyjścia. Gdybyśmy mieli czekoladę, to
znalazłbym w sobie energię, żeby wyruszyć do
samochodu po więcej czekolady. Ale bez czekolady nie uda mi się pokonać nawet pierwszego stopnia.
Kevin Holmes, Jutro
|
Użytkownik
Dom: Gryffindor
Ranga: Członek GD
Punktów: 497
Ostrzeżeń: 3
Postów: 199
Data rejestracji: 06.11.11
Medale:
Brak
|
Jej. To jest takie delikatne i naprawdę nie mozna się do niczego przylepić.
Mówię ci naprawdę super
__________________
'Śpieszmy się kochać ludzi, bo tak szybko odchodzą'
- Dostałem właśnie nagłego napadu głuchoty i nie słyszałem co powiedziałeś, Harry.
- A co mi dasz w zamian Severusie?
- W zamian? [...] - Wszystko...
- Przez te wszystkie lata?[...]
- Zawsze.
Only I, can live forever
|
Użytkownik
Dom: Gryffindor
Ranga: Dziedzic Gryffindora
Punktów: 5622
Ostrzeżeń: 1
Postów: 633
Data rejestracji: 28.10.11
Medale:
Brak
|
No ładnie, ładnie  Nie jestem fanką FF o Draco i Hermionie, ukryć tego nie mogę. Ale to tylko ja Jeżeli chodzi o całość <pomijając temat> bardzo mi się podoba 
__________________
Pomilczmy razem... no bo tak.
to takie reumatyczne xxx
twoje problemy są niczym czeski film. moje też, ale na szczęście u siebie się tego nie zauważa. |
Użytkownik
Dom: Gryffindor
Ranga: Prefekt Gryffindoru
Punktów: 459
Ostrzeżeń: 0
Postów: 107
Data rejestracji: 30.10.11
Medale:
Brak
|
Pięknie, Pięknie, PIĘKNIE !!!
Spotkałam wiele FF o Draco i Hermionie, ale ten jest zdecydowanie najpiękniejszy.
Co tu dużo pisać?
Daję W.
Brak mi pi prostu słów. |
Użytkownik
Dom: Slytherin
Ranga: Portret w gabinecie dyrektora
Punktów: 5368
Ostrzeżeń: 0
Postów: 1,243
Data rejestracji: 07.08.11
Medale:
|
Ciekawie.. Ale ja podobnie jak panna Emily nie jestem fanem pairingu Draco & Hermiona Jednak jeśli chodzi o pracę - nawet ładnie Życzę powodzenia w dalszym rozwoju umiejętności pisarskich :> |
Użytkownik
Dom: Gryffindor
Ranga: Przeciętny Uczeń
Punktów: 179
Ostrzeżeń: 0
Postów: 90
Data rejestracji: 09.07.12
Medale:
Brak
|
Ojej, świetne ! Fajne połączenie bohaterów, fajnie się czyta, super, na prawdę gratulacje
__________________
" Obłęd jest jak grawitacja - wystarczy lekkie popchnięcie. " |
Drogi Użytkowniku, w ramach naszej strony stosowane są pliki cookies. Ich celem jest świadczenie usług na najwyższym poziomie, w tym również dostosowanych do Twoich indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu. W każdej chwili możesz dokonać zmiany ustawień przeglądarki dotyczących cookies - więcej informacji na ten temat znajdziesz w polityce prywatności.
Administratorów: 8
