Lubię Lunę. Nie jest może moją ulubioną postacią, ale jest jedną z barwniejszych osób w książce.
Nieczęsto spotykam takie osoby, jak Luna. W zasadzie nigdy nie spotkałam aż tak oryginalnej osoby. Ma ona naprawdę ogromny dystans do siebie, potrafi być szczera, że aż w pięty idzie, nie przejmuje się opinią innych, a przy tym jest ciepła, serdeczna i wrażliwa. Jedna wielka sprzeczność, ale to czyni ją jeszcze lepszą - bo, pomimo tego, że wszyscy się z niej nabijają, ona nie wykłuca się z nikim, nie robi sobie na siłę wrogów ani nie wchodzi innym w drogę - owszem, zaprzeczeniem tego może być jej członkostwo w GD, ale mnie chodzi o coś innego. ;] Do tego dochodzi odwaga i nietuzinkowe tłumaczenie wszystkich zjawisk - a to nargle, a to inne stwory, które coś tam robią. Potrafi dostrzegać wartości życiowe, jak przyjaźń, miłość, oddanie.
Tak czy inaczej, książki byłyby nudne bez takiej osoby.